Ik ga nimmer vergeten, toen je op conferentie richting Stuttgart opeens "Let it grow" in mijn wagen begon mee te zingen. Eric Clapton had geen kans tegen de helderheid van jouw stem. Of hoe je op een conferentie in Como een zaal van 250 ernstige researchers tijdens een diner meekreeg om allemaal mee te zingen. Man, je had de gave om het leven van anderen mooier te maken, met humor, zang en een goed gesprek. Rust zacht, beste Frank.

Rudy Moenaert- 7/12/2024

Wel Frank is mij dit een slag in het gezicht, dat ik dit moet tegen komen bij het openen van mijn gsm op regionaalnieuws, toen je laatst bij mij was zij ik nog in jou legging er ligt goed nieuws in aangaande je zorgen van jou werk dat wordt uitgeklaard en loopt op zijn einde, maaaar tijdens een reis valt er iemand weg heel plots en heel onverwachts, je vraagt mij nog " ben ik toch niet zelf he Veronique" mijn antwoord was "NEEN" jij leert mij nu dat wij niet alles mogen zien (mss maar best ook) je zou terug contact met mij opnemen je wou het met mij hebben over "de wereld" het mocht niet zijn, blij dat ik jou heb gekent en dat ik jou kon ondersteunen op moeilijke dagen, momenten in jou te korte leven.
Wens jou nu een vredige thuiskomst in het hiernamaals.

Veronique De Regge- 1/12/2024