René,

Een trein.
Stap op , als je wil .
De rit van je leven.
Je daagde uit, wakkerde aan , bracht tot ( echt ) leven.
Nooit meer kwam ik zo iemand tegen.
Een kracht ,ter hoogte van men borst, is nadien altijd gebleven.
Fragiel maar onoverwinnelijk.
Welteruste lieve vriend.
We lachen ons een weg door het duister heen.

Veel moed en dank aan al degenen die René tot het eind hebben bijgestaan.

Jurgen

Jurgen baert- 1/02/2021

Denkend aan René

Gent lag die avond aan mijn voeten
dacht ik
want ik was jong en vol Sturm und Drang:
de prille jaren '80,
in de stad van een reus uit mijn jeugd -Claus- en
het Bloedend Lam dat rechtop staat en leeft,
de grijze stroeve Academiemuren
maar binnen het verblindend licht
waarin ik mijn gedichten lees met Vinkenoog
als vaderlijke gezel, een woordrots om op te bouwen.
Een kwieke jonge man leidt de organisatiedans,
hij van Aalst, ik van Denderleeuw,
meteen brothers in arms en een en al warmte
van gebaren en woorden: René als motor
die de avond draaiend houdt, het applaus,
zijn enthousiasme dat als een zalige pletwals
door de trillende zaal rolt,
hij legt me in een kist die hij samen
met kameraden het podium opdraagt,
ik levende dode lezende dichter.
Zo denk ik nu aan René en draag hem
binnen in de rode kist van mijn hoofd,
leef René, leef,
luister naar mijn adem in je longen !

willie verhegghe

willie verhegghe- 30/01/2021

René,

gij zinderend veulen
schitterende vogel
blijf dansen, boksen
tussen de sterren aan het firmament

René, je raakte, ontroerde,
we hielden van jou,

Maria Degrève

Maria DEGREVE- 28/01/2021

Het gaat je goed, René

Wouter Decorte- 28/01/2021

Wat een beer, neer.

Ik was bang van je tanden.
je klauwen, je kracht
die jij onder het mom van een vogel
hard binnen bracht.

Je sloeg raak
naast miste je
Zo zacht en liefdevol
warm als je vacht
onder al je vederdracht
Veranderde je
ons

Weinigen anderen
Gaan dat nog aan
Zo dicht op
Zo kort bij
Zo genadeloos
Doch altijd in den gronde zacht
Brutaal eerlijk
Onomwonden
En vol kracht

De pampers die anderen dragen
Irriteren me,
De doekjes waarmee ze rond de pot draaien
Gruwelen me
Dat kan niet anders
Want ik was leerling
van
René
Voor u, De Heer Van Gysegem,

De beer
die mij liet zien wie ik was
Is nu neer.

Dat stond te gebeuren
Maar komt aan.
Wat een verlies.

Merci voor je hart
Je gevecht, je kracht.

Ik ben je voor altijd dankbaar.

XL- 27/01/2021