Veel sterkte in deze zware tijd!

Sylvia Vermassen- 3/02/2018

Aan de familie van ons nicht Adolfine.
We nemen oprecht deel aan uw verdriet. Ons Adolfine zal in ons geheugen blijven.
Tot onze spijt kunnen wij de crematie niet mee maken. Wij zullen zaterdag aan U denken.
Met groeten.
Bernadette Goeman en Gerard Blondeel

Gerard-Bernadette Blondeel-Goeman- 1/02/2018

Jij, mijn moeder,

ik, jouw kind.

De aarde waarop ik loop,

vertrouwde wegen,

jij voor mij uit,

toen ik nog van niets wist,

alleen maar vertrouwen ademde

en het was goed.

Jij zag dat het goed was

en ik door jouw ogen,

wat was ik gelukkig!

        

Nu jij er niet meer bent,

vertrouwde wegen, nog steeds,

maar ik mis je,

zoals jij mij deed ademen:

vertrouwen, geluk, het kon niet op.

        

Waar ben je, mijn moeder?

Waar ben ik nu, jouw kind?

zonder jou ben ik nergens.

Collega's Zilvermeeuw- 31/01/2018

Ik verneem pas nu het overlijden van Adolfine (Hortentia) Roelandt, moeder van Lyliane, Danny en Ronny Haeck. Zij verbleef reeds meerdere jaren in het woonzorgcentrum Mijlbeke en bereikte er een mooie leeftijd. Tijdens de overlijdensperiode waren wij in Cambodja op bezoek bij onze zoon Brent die er werkzaam is. Hierdoor kon ik spijtig genoeg niet aanwezig zijn bij het afscheid. Toeval of niet maar in de drukke Cambodjaanse steden wordt veel gefietst of met overladen brommers of touk touks gereden. Dergelijke beelden ook van oudere mannen en vrouwen te fiets, deden mij er meermaals denken aan Adolfine. Zij was gans haar leven verbonden met haar fiets tot zolang het nog kon, zij doorkruiste steeds goedgezind regen en wind in onze stad. Zij was zowat een 'groene' fietser avant la lettre. Het onverwacht overlijden van Adolfine Roelandt grijpt mij aan. Het herinnert aan de vele verhalen over de socialistische jeugwerking die zij zo graag beleefde en waarover ze vele jaren later nog graag vertelde. Adolfine was een overtuigd en trouw socialist. Binnen de beweging was zij actief in meerdere vereningingen. Bij haar thuis hing in de Fonteinstraat steevast de rode vlag uit op 1 mei. Aalle dank hiervoor. Meer persoonlijk dank ik Adolfine ook voor de steun bij zovele verkiezingen. Maar Adolfine was in de eerste plaats ook een goede moeder. Een lieve altijd vriendelijke vrouw, die als alleenstaande de verantwoordelijkheid opnam voor haar gezin. En met succes. In soms moeilijke omstandigheden heeft zij haar drie kinderen een goede opvoeding gegeven. Een hele prestatie waar zij terecht fier op mag zijn. Bedankt Adolfine voor wie je was en wat je deed. Sterkte aan de kinderen, de familie en dichte vrienden in de nu komende moeilijke periode.
        Patrick De Smedt.

Patrick De Smedt- 17/02/2018